ಸನಾದಿ ಅಪ್ಪಣ್ಣ

ಆ ಹಾ
ಕರೆದರೂ ಕೇಳದೆ ಸುಂದರನೇ
ಏಕೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಈ ಮೌನ
ಕರೆದರೂ ಕೇಳದೆ ಸುಂದರನೇ
ಏಕೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಈ ಮೌನ ||ಪಲ್ಲವಿ||

ಸದಾ ನನ್ನ ಕಣ್ಣ ತುಂಬ ಈ ನಿನ್ನ ಬಿಂಬ |೨|
ನಿನ್ನಾಸೆಯಿಂದ ಕಾಣಲೆಂದು ಓಡಿ ಬಂದಾಗ |೨|
ನೋಡದೆ, ಸೇರದೆ..
ಏಕೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಈ ಮೌನ
ಕರೆದರೂ ಕೇಳದೆ
ಏಕೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಈ ಮೌನ
ಕರೆದರೂ ಕೇಳದೇ

ಈ ನನ್ನ ಅಂದ ಚಂದ ನೀ ಕಾಣಲೆಂದೇ |೨|
ಈ ನನ್ನ ಗಾನ ಧ್ಯಾನ ನಿನ್ನ ಸೇವೆಗೆಂದೆ
ಹೂವಾಗಿ ಇಂದು ನಿನ್ನ ಪಾದ ಸೇರೆ ಬಂದಾಗ
ಒಲ್ಲದೇ ನಿಲ್ಲದೇ
ಏಕೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಈ ಮೌನ
ಕರೆದರೂ ಕೇಳದೆ
ಪರಶಿವನೇ
ಏಕೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಈ ಮೌನ
ಕರೆದರೂ ಕೇಳದೆ